Wednesday, April 8, 2009

သဲထိတ္ရင္ဖို


ေေဟာ့ေတာ့..
ခေရပန္းကေလးေတြကလွလိုက္တာ… ငါတို႔ေကာက္သြားရေအာင္…

…ဂလက္..ဂလက္.. ခၽြတ္..
ငလ်င္အႀကီးအက်ယ္လွဳပ္တယ္ေဟ့… ေတာင္အရွင္ေတြေအာက္မွာမပိေနေအာင္ လြတ္ေအာင္ေရွာင္ၾကေဟ့… (မွတ္ခ်က္.. ၾကည့္ရတာ ေတာင္နဲ႔ေတာ့ သိပ္မတူပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အသက္ရွင္ၿပီး ႀကီးလြန္းအားႀကီးလို႔ ေတာင္အရွင္လို႔ဘဲ မွတ္လိုက္)



ေအာ္သံၾကားတဲ့ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ႀကီး ကိုယ့္ဘက္ကို ေျပးလာေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္… အဲဒီေတာ့ ကိုယ္လဲ သူတို႔လို လိုက္ေျပးရတာေပါ့… မဟုတ္ရင္ သူတို႔ေအာက္မွာျပားၿပီးက်န္ခဲ့မွာ…

အုပ္စုလိုက္ေျပးေနေပမဲ့… တခါတေလက်ရင္ ေတာင္နဲ႕တူတဲ့ အသက္၀င္ေနတဲ့ အရာေေတြက ကိုယ့္အေရွ႕ကိုႀကိဳေရာက္ေနၿပီးသားျဖစ္ေနလို႔… ဒီလိုအခ်ိန္ေတြဆိုရင္ အသက္ကို ဖက္နဲ႔ထုတ္ထားရသလိုပါဘဲ….

ကိုယ္တို႔ အခုေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာေလ.. ကိုယ္တို႔ေနလို႔ရတဲ့ ဂူလွလွေလးေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္… အဲဒီဂူေတြထဲမွာ တခါတေလ ကိုယ္တို႔ႀကိဳက္ၿပီး ေသာက္လို႕ရတဲ့ အခ်ဳိရည္တမ်ဳိးရွိလို႔ ကိုယ္တို႔က တျခားေနရာကို ဘယ္လိုမွ ေျပာင္းမသြားခ်င္ဘူးေလ…

သစ္ပင္အျမင့္ႀကီးေတြရွိတဲ့ ေတာနက္ထဲလဲေရာက္ေရာ… ကိုယ္ေစာေစာကေျပာတဲ့ ဂူျဖဴျဖဴသန္႔သန္႔ေလးတခုကိုေတြ႔တယ္ေလ… ေတာကလည္းနက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကို ဘယ္သူမွမျမင္ႏုိင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာသြားၿပီေလ…

ကိုယ္နဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း သူတို႔ႀကိဳက္တဲ့ ဂူေလးထဲမွာ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ လုပ္သူလုပ္… ပိုလံုၿခံဳမယ္ထင္တဲ့ေနရာ ရွာသူရွာနဲ႕….

ကိုယ္ကေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔တဲ့ ဂူေလးကို သေဘာက်လို႔… ဒီမွာဘဲ ခေနဦးမယ္လို႔ စိတ္ကူးရွိတယ္…

ကိုယ္ဂူထဲကို၀င္သြားတယ္….
ဂူထဲက အရည္ခ်ဳိေလးေတြကိုလိုက္ေသာက္တယ္..

အဲဒီအခ်ိန္မွာ… ကိုယ့္တကိုယ္လံုးေလထဲေျမာက္သြားတယ္….
အေၾကာင္းအရင္းသိရေအာင္ ဂူအျပင္ဘက္ကိုထြက္ၿပီး ကိုယ္ရွာမိတယ္….

ေဟ့.. ဒီမွာ ပန္းေတြကလွေပမဲ့.. ပုရြက္ဆိတ္ေတြအမ်ားႀကီးဘဲ…
ေအး… ဟုတ္တယ္.. ဒီမွာလဲၾကည့္ ခေရပန္းအေပါက္ေတြၾကားထဲမွာလဲ.. သူတို႔ရွိေနတယ္.. ငါကေတာ့ သတ္ရင္ငရဲႀကီးမွာစိုးလို႔ ေလနဲ႔ မွဳတ္ထုတ္လိုက္တယ္…


ဆိုး၀ါးျပန္းထန္လြန္းလွတဲ့ မိုးခ်ိန္းသံလို အသံမ်ဳိးေတြၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္… ကိုယ္ေလထဲမွာ လြင့္ေျမာသြားျပန္တယ္….

ဒါေပမဲ့ ကုိယ္ေျမေပၚျပန္က်ေတာ့ ပံုမွန္စံမပ်က္ျပန္က်လာတယ္.. ကိုယ္ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ေတာနက္ထဲမွာဘဲေပါ့….

အဲဒီေတာ့လဲ… ေတာင္အရွင္ေတြမလာခင္ လံုၿခံဳတဲ့ေနရာတခု ထပ္ရေအာင္.. အေျပးအလႊားထပ္ရွာဖို႔အတြက္ ကိုယ္မနားတမ္းဆက္ေျပးေနမိတယ္…

0 comments: