Monday, December 15, 2008

ေတာင္းဆု


ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက…

တေန႔ေတာ့ငါၿငိမ္းခ်မ္းမယ္….

လက္ရွိအေျခအေနက…

အိမ္ေခၚစရာ တဲစုတ္ေတာင္မွမဲ့….

ေလာကမွာ ငါပိုင္ဆုိင္ရာ…

ေျခတဖ၀ါးစာ..

ေျမကြက္ေလးေတာင္မရွိပါ…

လြမ္းရတဲ့ ေမြးေမေမ…

အခုေတာ့ဘယ္ဆီကိုေရာက္ေန….

ေလးစားရတဲ့ ခ်စ္ေဖေဖ….

ေပၚတာပါၿပီး ျပန္ေပၚမလာ….

အစအေနေပ်ာက္ေနခဲ့တာၾကာ….

ကံၾကမၼာရယ္…

အခြင့္သာေပးရင္…

ေပ်ာ္ရႊင္စရာငါ့မိသားစုနဲ႔….

ေအးခ်မ္းတဲ့ဘ၀ကိုဘဲ…

ငါ့ကိုေပးလွည့္ပါ…။



စိတ္၀င္စားရင္...

Wednesday, December 3, 2008

အဆံုးသတ္


ျဖဴေလးဆိုတဲ့ စိတ္၀င္စားစရာ အုိင္ဒီေလးကို ေတြ႔ေတာ့ ဇြဲရဲ့ ဂ်ီေမးလ္ အိုင္ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ဖို႔ သူ႔ကို ဖိတ္ထားလိုက္တယ္….

အလုပ္ေတြရွဳပ္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းမွာထိုကိစၥကို႔ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္္….

တရက္တြင္..
ဟာ….. ျဖဴေလးဆုိတဲ့ အုိင္ဒီက အင္တာနက္အြန္လိုင္းျဖစ္ေနပါလား… နည္းနည္းခ်က္ၾကည့္မွဘဲ…

..ေဟး… ေနေကာင္းလား..
ဟုတ္ကဲ့.. ေကာင္းပါတယ္… ရွင္က ဘယ္ကလဲ….
… ကိုယ္ကရန္ကုန္မွာေနတာ… မဂၤလာေတာင္ညႊန္႔မွာေလ..မင္းကေရာ
က်မလည္း ရန္ကုန္မွာပါဘဲ…စမ္းေခ်ာင္းမွာေလ..
…ေအာ္.. ဒါဆိုရင္ ျဖဴေလးဆိုတာ မိန္းကေလးေပါ့ေနာ္….
ဟုတ္ကဲ့…ရွင့္နာမည္ကေရာဘယ္လိုေခၚလဲ….
..ကိုယ့္နာမည္က ဇြဲလို႔ေခၚတယ္…...မင္းနာမည္က ျဖဴေလးဘဲလား…
ဟုတ္ကဲ့…
..ဒါဆို.. ကိုယ္တို႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၿပီေပါ့ေနာ္….
ဟုတ္ကဲ့…

အဲဒီလိုဘဲ အင္တာနက္မွာ စကားေျပာရင္းေျပာရင္း ျဖဴေလးနဲ႔ ဇြဲတို႔ရဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြ ခုိင္ၿမဲခဲ့တယ္။

က်ေနာ္.. သူႏွင့္ အင္တာနက္မွာ စကားစေျပာရေတာ့.. တိုးညွင္းလြန္းတဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ အသံေအာက္မွာ…. က်ေနာ္နစ္ေျမာသြားခဲ့တယ္။
သူဖြင့္ျပထားတဲ့ ၀ပ္ဘ္ကမ္ ထဲက နာမည္နဲ႔ လိုက္ဖက္တဲ့ ျဖဴျဖဴနဲ႔ ေေသးေသးသြယ္သြယ္ သူ႔ပံုရိပ္က က်ေနာ့္ကို အၿမဲတမ္းစိုးမိုးထားတယ္…

ေသခ်ာျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့… ျဖဴေလးက ဇြဲရဲ့ ႏွလံုးသားတေနရာမွာ ေနရာယူၿပီးေနၿပီ…




ျဖဴေလး… မင္းကို..ကိုယ္ခ်စ္မိေနၿပီ…
သူလည္း က်ေနာ့ကိုမျငင္းပါဘူး…

ျဖဴေလးလဲ…ဇြဲကို ခ်စ္ပါတယ္….

ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ… သူနဲ႔က်ေနာ္ အျပင္မွာ ခ်ိန္းေတြ႔ ျဖစ္ၾကတယ္…

ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ေလးနဲ႔ လွေေနတဲ့ က်ေနာ့ခ်စ္သူကို က်ေနာ္ ရူးမတတ္ခ်စ္တယ္…
ဒါေပမဲ့ အျပင္မွာေတြ႔တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ျဖဴေလးကေတာ့ အၿမဲတမ္း.. မတုန္မလွဳပ္ပံုစံနဲ႔.. က်ေနာ္သူ႔ကို အားမလုိအားမရျဖစ္မိတယ္…

အင္တာနက္ေပၚမွာဆိုရင္ေတာ့… ျဖဴေလးရဲ့အသံက ေႏြးေထြးအသက္၀င္ၿပီး တကယ့္လွဳိက္လွဳိက္လွဲလွဲနဲ႔….

ခ်စ္သူသက္တမ္း (၆) လအၾကာမွာေတာ့…

ဇြဲ…
ဇြဲကို အရမ္းခ်စ္ေပမဲ့ ျဖဴေလးကိုေမ့ၿပီး ဇြဲကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားႏိုင္မဲ့ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ကိုရွာလိုက္ပါေတာ့….
ျဖဴေလးက.. ဇြဲနဲ႔ မထိုက္တန္ပါဘူး…. ျဖဴေလးတို႔ရဲ့ဇါတ္လမ္း..ဒီမွာဘဲ အဆံုးသတ္လိုက္ၾကရေအာင္…

ျဖဴေလး

စာတိုေလးေၾကာင့္ ဇြဲ သူ႔ကို အက်ဳိးအေၾကာင္းေမးၾကည့္ရေအာင္ အင္တာနက္မွာ တညလံုးနီးပါးေစာင့္ေနခဲ့တယ္…
ဒါေပမဲ့ သူအြန္လုိင္းမလာခဲ့ဘူး…
သူ႔ကိုအီးေမးလ္ေတြျပန္ထားေပမဲ့လည္း သူဆီကစာမျပန္လာဘူး….

သူ႔ဆီကစာကို ေစာင့္ရင္းနဲ႔… တပတ္ေလာက္ၾကာသြားခ့ဲတယ္… သူကေတာ့ အြန္လိုင္းမွာေပၚမလာပါဘူး.. လြယ္လြယ္ခ်စ္ၿပီး..လြယ္လြယ္လမ္းခြဲတတ္တဲ့ ေကာင္မေလးအျဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး... မုန္းႏိုင္၊ ေမ့ႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစားေပမဲ့.. ထင္သေလာက္မလြယ္ခဲ့ဘူး။

ေဟ့ေကာင္..ငဇြဲ..
ဟာ.. ငေအာင္… ဘယ္သြားမလို႔လဲ….
ငါ့ကိုခနလိုက္ခဲ့ေပးပါဦးကြာ… အစ္မက သြားစရာရွိလို႔တဲ့…. သူ႔ကိုထားခဲ့ၿပီး.. မင္းနဲ႔ငါနဲ႔.. အတူတူျပန္လာမယ္.. ၿပီးမွ.. ေမာင္မ်ဳိးရဲ့ မဂၤလာေဆာင္အတူသြားရေအာင္..

မင္းအစ္မက ဘယ္ကိုသြားမွာလဲကြ…
စမ္းေခ်ာင္းကိုသြားမွာတဲ့ကြ…
က်ေနာ့္ရင္ထဲ ဒုတ္ခနဲ႔တုန္သြားတယ္….ေအး.. ဒါဆိုလဲသြားရေအာင္ေလ..

ကားေပၚမွာ.. ငေအာင္က ေမာင္မ်ဳိးရဲ့ သတို႔သမီးအေၾကာင္း မရပ္မနားေျပာေနေလရဲ့…
ေဟ့ေကာင္.. ငမ်ဳိးရဲ့ေကာင္မေလးက လွလိုက္တာကြာ.. ျဖဴျဖဴေလး…

ျဖဴျဖဴေလးဆိုေတာ့.. ျဖဴေလးပံုစံကို ဖ်တ္ခနဲ ျမင္ေယာင္လိုက္တယ္… ဒါေပမဲ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး…

အင္းစိန္ေရာက္ေတာ့… ငေအာင္ရဲ့ အစ္မက..
ရပ္..ရပ္.. ဒီမွာဘဲ..ရပ္ေတာ့.. ဟုဆိုကာ.. အလ်င္စလိုပင္ ကားေပၚမွဆင္းသြားေလသည္။

အစ္မ.. အစ္မ.. အိတ္က်န္ေနၿပီေလ… အာ.. ဒီအစ္မတေယာက္လဲ.. ကိုယ့္ပစၥည္းေတာင္..ကိုယ္ေမ့ေနတယ္… သြားလိုက္ေပးရဦးမယ္… ငဇြဲ..မင္းပါလိုက္ခဲ့… မင္းပါမွ.. ငါလည္း ျပန္ထြက္လို႔လြယ္မွာကြ..

ေအးပါကြာ.. ျမန္ျမန္လုပ္.. ငမ်ဳိးမဂၤလာေဆာင္ေနာက္က်ေနဦးမယ္…
ေအးပါ.. ျမန္ျမန္လာ…

ၿခံထဲေရာက္ေတာ့.. လူေတြက ရွဳတ္ရွပ္ခတ္လို႔ေနသည္။ ဘာပြဲလုပ္မလို႔ပါလိမ့္ဟူေသာ အေတြးမွမစခင္…
ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔..သနားစရာေလးေနာ္… သူ႔ရည္းစားသာရွိရင္ေတာ့.. ေတာ္ေတာ္ႏွေျမာမွာဘဲ… ဟူေသာ စကားေတြေၾကာင့္ ဒီအိမ္မွာ ၀မ္းနည္းစရာ တခုခုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ.. သိလိုက္တယ္…

အိမ္ထဲ၀င္သြားေသာ ငေအာင့္အစ္မကို အထုပ္လိုက္ေပးဖို႔အတြက္ အိမ္ထဲ၀င္သြားေတာ့.. ဇြဲရဲ့ ေျခလွမ္းေတြ ဆက္လွမ္းလို႔မရေအာင္ ရပ္တန္႔သြားေစခဲ့တာက ေသဆံုးသူရဲ့ အေလာင္းပင္….
ျဖဴေလး….ဘုရား..ဘုရား.. မဟုတ္ပါေစနဲ႔… (ခ်စ္သူနဲ႔ မေပါင္းဖက္ရေပမဲ့လည္း… က်ေနာ္ အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူကို ယခုလို ပံုစံႏွင့္ မျမင္လိုပါ..)..

ႏွေျမာစရာႀကီးမဟုတ္လား ငဇြဲ… သူက ငါ့အစ္မ..သူငယ္ခ်င္းရဲ့ညီမေလးေလ… ေရာဂါသည္ေလးမို႔.. တအိမ္လံုး.. ပိုးေမြးသလိုေမြးထားတာ… ေသမဲ့ရက္ကို ထိုင္ေစာင့္ေနရရွာတဲ့ ေကာင္မေလးေပါ့… လြန္ခဲ့တဲ့ တပတ္ေလာက္ကမွ ပိုဆိုးလာလို႔ ေဆးရုံမွာတင္ထားတာ မေန႔ကဘဲဆံုးတာေလ….
ဇြဲရဲ့နားထဲ ၀င္တခ်က္မ၀င္တခ်က္နဲ႔… ျမင္ကြင္းထဲမွာလဲ ျဖဴေလးရဲ့ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ရုပ္ပံုလႊာ… ႏွလံုးသားကို ဓါးနဲ႔မႊန္းေနသလို… တစစ္စစ္နာက်င္လွ်က္.. ရွဳိက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးမိေတာ့တယ္….

စိတ္၀င္စားရင္...